Nie szkodzić – nie kompromitować, nie wyśmiewać się, nie osądzać.
  • Współpracować mądrze – nie wyręczać, skłaniać do samodzielności, nagradzać wysiłek, koniecznie sprawdzać zadane ćwiczenia.
  • Nie zwalniać ucznia z wysiłku tylko, dlatego, że ma opinię o dysleksji. Ten fakt wymaga większego wkładu pracy, ale i zrozumienia ze strony otoczenia
  • Dać czas dodatkowy na poprawienie samodzielne tego, co jest możliwe. Odkrywać mocne strony i na nich bazować w nauczaniu i ocenianiu.
  • Stosować zasady dydaktyki wg Gallowaya, stosować 6 -stopniową skalę ocen i przepis o ocenianiu.
  • Odkrywać własne emocje wywołane kontaktem z dzieckiem dyslektycznym.
  • Odkrywać własną bezradność i szukać twórczych rozwiązań
“Nauczyciel jest obowiązany, na podstawie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym publicznej poradni specjalistycznej, dostosować wymagania edukacyjne, o których mowa w par.4 ust. l, do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom…. MEN 24.04.2002